We werken aan 3 liederen uit de suite van 6 gedichten van Emily Dickinson op muziek van Raymond Schroyens.
Emily Dickinson (10 december 1830 – 15 mei 1886) was een Amerikaanse dichteres wier werk tezamen met dat van Walt Whitman een nieuw tijdperk in de Amerikaanse poëzie inluidde: het modernisme. Hoewel ze een teruggetrokken leven leidde en gedurende haar actieve jaren weinig bekendheid verwierf, erkende men haar na haar dood als een van de belangrijkste en meest invloedrijke figuren uit de Amerikaanse dichtkunst.
Raymond Schroyens Mechelen,14 maart1 933–Gent,13 juli2021) was een Belgisch klavecinist, organist en componist.
Hij had een zeer rijke loopbaan met diverse functies, zowel in de VS, Groot Britannie als in Belgie en maakte een indrukwekkende lijst van composities voor koor, orgel en clavecimbel)
- I died for Beauty
Geschreven rond 1862 en postuum gepubliceerd in 1890, is “I died for Beauty-but was scarce” een van Emily Dickinson's meest beklemmende en bekende gedichten. De spreker, een cryptische stem uit het hiernamaals, “sterft voor Schoonheid” en wordt begraven naast een man die “stierf voor Waarheid”. De twee martelaren smeden een vriendschap, maar hun dialoog eindigt al snel als hun stemmen en identiteiten vervagen in de vergetelheid. Het gedicht weegt idealisme af tegen de grimmige realiteit van de dood en benadrukt dat de dood veel permanenter is dan de idealen waarvoor mensen sterven.
Hier volgt de originele tekst van het gedicht met de vertaling in Nederlands proza (dank aan Jacques)
Gedicht
1. I died for Beauty—but was scarce
2. Adjusted in the Tomb
3. When One who died for Truth, was lain
4. In an adjoining Room—
5. He questioned softly "Why I failed?"
6. "For Beauty," I replied—
7. "And I—for Truth—Themself are One—
8. We Brethren, are," He said—
9. And so, as Kinsmen, met a Night—
10. We talked between the Rooms—
11. Until the Moss had reached our lips—
12. And covered up—Our names—
Vertaling in proza, naar betekenis
Ik stierf voor Schoonheid
en was nog maar pas thuis in het graf
toen iemand die voor Waarheid was gestorven
in een kamer naast de mijne werd neergelegd.
Hij vroeg mij zacht waarvoor ik was gestorven.
“Voor Schoonheid,” antwoordde ik.
“En ik-voor Waarheid” zei hij. “Beide zijn één en hetzelfde
en bijgevolg zijn wij Broeders”.
En zo, als Bloedverwanten, ontmoetten wij elkaar op een nacht.
We praatten overheen de kamers …,
tot het mos onze lippen bereikte
en onze namen toedekte.
- I took my power in my hand
- Parting
Maak jouw eigen website met JouwWeb